نام او برای «آوای کیش» و آوای‌کیشی‌ها، نامی آشناست، در شماره‌های بسیاری از این هفته‌نامه، تصاویری به عنوان تصویر نخست منتشر شده است که متعلق به دید باز، فکر هنری و نگاه خلاقانه حسین تهوریست.
نام او برای «آوای کیش» و آوای‌کیشی‌ها، نامی آشناست، در شماره‌های بسیاری از این هفته‌نامه، تصاویری به عنوان تصویر نخست منتشر شده است که متعلق به دید باز، فکر هنری و نگاه خلاقانه حسین تهوریست.
به بهانه حضور در نمایشگاه بین‌المللی باد صبای کشور مالزی در این شماره به سراغ عکاس روابط عمومی سازمان منطقه آزاد کیش رفته تا دقایقی را با او در خصوص سالهای حضورش در جهان«شات‌ها» به صحبت بنشینیم، جهانی که دوستان تهوری معتقدند او پله‌های ترقی را در آن 10تایکی طی کرده است؛ پله‌های رشد در عکاسی.
عکاسی برای حسین تهوری از کجا شروع شد؟
به صورت حرفه‌ای از سال 91 و از زمانی که به عنوان عکاس کارم را در روابط عمومی سازمان منطقه آزاد کیش آغاز کردم.
یعنی پیش از آن عکاسی نکرده بودید؟
پیش از این 2سال به صورت دلی و آماتور عکس می‌گرفتم و با توجه به اینکه در سال 87 به عنوان مسئول روابط عمومی شرکت عمران و خدمات کیش فعال بودم، عکاسی را دنبال می‌کردم ولی حرفه‌ای نبود.
در مسیر حرکتی برای تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای، آموزش برای شما از چه موقع آغاز شد؟
بعد از آنکه در شرکت عمران و خدمات مشغول به کار شدم به خاطر شرایط شغلی لازم بود که عکاسی و فیلمبرداری را آموزش ببینیم و به همین خاطر در سال 88 در دوره‌های آزاد دانشگاه تهران شرکت کردم.
این دوره زیرنظر کدام استاد عکاسی بود؟
دکتر ستاری در این دوره وظیفه آموزش را برعهده داشت و باید گفت که جرقه عکاسی آماتور از همان‌جا برای من زده شد، دوره بسیار خوبی بود. یادم می‌آید بعد از برگزاری آخرین جلسه باید نمونه کارهایمان را به استاد نشان می‌دادیم. از دکتر ستاری پرسیدم که عکسهایم چطور است و به نظرتان این کار را ادامه بدهم یا نه؛ گفت که نگاهت خوب است، رنگ‌ها را بسیار خوب می‌شناسی و به این کار ادامه بده و در نهایت گفت که باید زیاد عکاسی کنی تا پخته‌تر و باتجربه‌تر شوی؛ این صحبت‌های استاد انگیزه زیادی را در من ایجاد کرد.
بعد از این دوره بازهم در کلاس‌های عکاسی حاضر شدید؟
بله. خیلی جدی‌تر پیگیر موضوع حضور در کلاس‌ها و آموزش دیدن شدم و علاقمندی‌ام بیشتر شد، یادم می آید با هر شخصی که سواد عکاسی داشت ارتباط برقرار می‌کردم و در این راه تلاش زیادی داشتم.
با توجه به این علاقه و انگیزه‌ی ایجادشده، میزان پیشرفت‌تان در عکاسی را چطور می‌بینید؟
با توجه به این موضوع که سالهای کوتاهی از حضورم در عکاسی می‌گذرد اطرافیانم میگویند که 10پله، 10پله پیشرفت کرده‌ام، حتی در نیمه‌های شب هم عکاسی کرده‌ام و در این راه از لوکشینهای بسیار خوب جزیره کیش بهره زیادی بردم، در واقع باید گفت که تشنه یادگیری بودم و به شدت عکاسی منظره و فضاهای شهری را دنبال می‌کردم.
در این بین با حجم بالای کار در سازمان منطقه آزاد کیش هم مواجه بودید.
بله. همانطور که گفتم در سال 91 وارد روابط عمومی سازمان شدم، در آن روزها عکاس حرفه‌ای نبودم و به همین خاطر کار در ابتدا برایم دشوار بود ولی با تلاش و پیگیری برای یادگیری، فعالیتم را دنبال کردم.
در این میان روحیات و خلق‌وخوی شخصی تا چه اندازه در مسیر کاری‌تان راهگشا بود؟
آدمی نیستم که روزمرگی را دوست داشته باشم، ارتباطات و شخصیت‌ها را شناختم و به همین خاطر پیشرفت خوبی داشتم.
در همین مدت کوتاه حضورتان در عکاسی حرفه‌ای از پایههای ثابت حضور در جشنواره‌ها بودید، این شرکت در جشنواره‌ها چه زمانی برای شما شروع شد؟
برای نخستین بار اواخر سال 91 در جشنواره عکس مشهد حضور پیدا کردم، جشنواره‌ای که بهترین عکاسان کشور با ارائه رزومه در آن حاضر بودند، تجربه بسیار خوبی بود و از تجربیات دیگر دوستان نهایت بهره را بردم و در کنارشان عکاسی کردم و بعد از آن در جشنواره‌های بسیاری حاضر بودم.
شاید نقطه عطف حضورتان در جشنواره‌های مختلف عکاسی به حضور در دوازدهمین جشنواره دوسالانه عکس ملی ایران برگردد.
بله. سال 92 بود که در این جشنواره و گردهمایی بزرگ عکاسی کشور شرکت کرده و عکسم در جمع عکسهای منتخب قرار گرفت.
با کدام عکس در این جشنواره حاضر شدید؟
عکسی مفهمومی بود که دری را نشان می‌داد که جلویش آجر چیده شده بود و در کاشی کاری مقابل آن «انـا فتحنـا لک فتحاَ مبینـــا» به زیبایی خودنمایی می‌کرد.
لوکیشن عکس متعلق به کدام منطقه بود؟
عکسی بود که در مشهد گرفته بودم.
در دوازدهمین جشنواره دوسالانه عکس ملی ایران در بین چند عکس، عکس شما منتخب شد؟
در این جشنواره بیش از 10هزار عکس حضور داشتند و در نهایت تنها 118 تصویر انتخاب شدند و این موضوع افتخار بزرگی برایم محسوب میشد و بعد از این موفقیت ما را به یزد دعوت کردند و در این شهر نیز در کنار دیگر عکاسان کشور تجربه بسیار خوبی را کسب کردم.
از افتخارات‌تان در جشنواره‌های دیگر هم بگویید.
در جشنواره عکس فوتکس عنوان چهارمی را کسب کردم و در جشنواره فرهنگ و هنر ترکیه نیز حضور خوبی داشتم. یکی از اتفاقات خوب حضورم در جشنواره‌های مختلف این است که شرکت عکاسان مهم و حرفه‌ای باعث می‌شود که رقابت بسیار سخت شود و مسابقه با آدم‌های حرفه‌ای به هیچ عنوان ساده نیست؛ به همین خاطر همیشه سعی کرده‌ام که در جشنواره‌های معتبر و بزرگ شرکت کنم و حضور در این گردهمایی‌ها را گزینش می‌کنم، عقیده من بر این است که می‌شود در جشنواره‌های کوچک شرکت کرد و برنده هم شد و این حضور برای افراد آماتور می‌تواند به پله ترقی هم تبدیل شود ولی بنده هیچوقت در این جشنواره‌ها حاضر نمی‌شوم.
با توجه به این موضوع که فضای جمعیتی کیش عکاسان انگشت‌شماری را در خود جای داده است، بدون شک حضورتان در جشنواره‌های متعدد حضوری متفاوت است.
دقیقا همینطور است. به خاطر دارم بعد از آنکه در جشنواره عکس«خانه دوست» مشهد حاضر شدم و از بین هزاران نفر در جمع 80 برگزیده پایانی قرار گرفتم، دبیرخانه جشنواره اسامی برگزیدگان را منتشر کرد، قرار گرفتن نام کیش در کنار عکاسانی از شهرهای بزرگی همچون تهران، مشهد و اصفهان جلب توجه می‌کرد، اینجاست که تهوری به تنهایی دیده نمی‌شود و این افتخار برای تمام جزیره کیش است.
برخی معتقدند هستند که شما بیشتر به عنوان یک عکاس سازمانی شناخته می‌شوید و این سبک کار را حرفه‌ای نمی‌دانند، تا چه اندازه با این اعتقاد موافق هستید؟
من ادعایی مبنی بر حرفه‌ای بودن ندارم اما در عین حال باید دید کسانی که چنین اعتقادی در خصوص کار من دارند چه تعریفی را از عکاسی حرفه‌ای دارند.
کار حرفه‌ای در سازمان منطقه آزاد کیش را فرصت تلقی می‌کنید؟
به صورت واقعی و به دور از شعار باید بگویم تا پیش از حضور دکتر مونسان در منطقه آزاد کیش اجازه ارسال حتی یک عکس را به بیرون از سازمان نداشتم و گزارش تصویری منتشر نمی‌شد، به هر حال ما عکاس سازمان هستیم و باید طبق سیاست‌های این مجموعه حرکت کرده و به وظایف‌مان در روابط عمومی عمل کنیم، بعد از آمدن دکتر مونسان فضای کاری‌مان تغییر کرد و ایشان اجازه دادند که فعالیت‌مان را گسترده کنیم و بعد از آن بود که توانستم فعالیت حرفه‌ای‌ام را با خبرگزاری تسنیم آغاز کنم و یادمان باشد که خبرگزاری با کسی تعارف ندارد و هر شخصی از هر جایی عکس بفرستد کار نمی‌شود و تصاویر برای انتشار باید کیفیت لازم را برخوردار باشند. در این بین بنده نیز همیشه زیبایی‌های کیش را منتشر کردم و هیچ زمانی با تصاویرم برای جزیره حاشیه ایجاد نکرده‌ام.
علاقمندی شما بیشتر به کدام یک از ژانرهای عکاسی است؟
مستند اجتماعی را با خاطر واقعیت‌های موجود در آن بسیار دوست دارم و همچنین به عکاسی از طبیعت هم علاقمندم.
این علاقمندی در حالی برای شما بوجود آمده است که فضای جغرافیایی محدود جزیره کار را برایتان سخت می‌کند.
بله. به هر حال اینجا فضا کوچک و سوژه‌ها کمتر هستند، تفاوت عکاسی در کیش با شهرهای بزرگ مانند تفاوت شنا کردن در دریا با استخر است، ولی با همین وجود و در همین محیط کوچک عکس گرفته و رقابت می‌کنم و جالب است بدانید که بیشتر عکس‌هایی که به جشنواره‌های مختلف فرستاده‌ام در جزیره کیش گرفته شده‌اند و یکی از همین عکس‌ها که لوکیشن آن کشتی یونانی است به عنوان پوستر یکی از جشنواره‌های مهم خودنمایی کرد.
یکی از اتفاقات مهم اخیر برای شما در حوزه عکاسی حضورتان در نمایشگاه بین‌المللی کشور مالزی است، در این خصوص توضیح بدهید.
نام این نمایشگاه«باد صبا» است و قرار است که در کشور مالزی برگزار شود. با توجه به رزومه، نمونه کارهایم و موقعیت خاص جزیره کیش عکسهایم را ارسال کردم و فکر می‌کنم که یکی از پرعکس‌ترین افراد حاضر در این جشنواره باشم.
چند عکس و عکاس در این نمایشگاه حاضر هستند؟
44 نفر شرکت کرده‌اند و در مجموعه 55عکس در معرض نمایش قرار می‌گیرند که از این تعداد 3عکس متعلق به من است و در حالی کیش این تعداد عکس را به نمایشگاه ارسال کرده است که از خیلی از استان‌های بزرگ کشور تنها یک عکس را فرستاده‌اند.
از نظر شما تجهیزات عکاسی تا چه اندازه در خلق یک اثر تاثیرگذار است؟
به هر حال داشتن تجهیزات کامل تاثیر زیادی دارد ولی اصل، نگاه عکاس است و اینکه بتوانی و بدانی چطور از تجهیزات استفاده کنی، تجهیزات در نهایت وسیله هستند و من معتقدم که دوربین حرفه‌ای به عکاس نگاه و فکر نمی‌دهد و پیشنهاد می‌کنم همکارانم در عکاسی درگیر روزمرگی نشوند.
به صورت کلی وضعیت فعلی عکاسی در جزیره کیش را چطور می‌بینید؟
عکاسی جزیره در یکی 2ساله اخیر پیشرفت بسیار خوبی داشته است و اگر با همین شرایط پیش برویم اتفاقات خوبی در این حوزه در جزیره کیش رخ می‌دهد، عکاسان کیش این روزها در جشنواره‌های مختلف حضور پیدا می‌کنند و خود من هم دوستان عکاس جزیره‌نشین را برای حضور در این جشنواره‌ها ترغیب و تشویق می‌کنم.
به این موضوع و دیدگاه اعتقاد دارید که عکاس باید محدود به یک ژانر فعالیت کرده و نگاهی تخصصی داشته باشد؟
این شکل کار که می‌گویید درست است، در خارج از کشور بیشتر عکاسان تخصصی فعالیت می‌کنند و در یک ژانر متخصص هستند و خود من اگر روزی بخواهم به صورت تخصصی فعالیت کنم همانطور که پیش‌تر هم گفتم در بخش مستند اجتماعی و طبعیت کار خواهم کرد و البته در حال حاضر یک عکاس خبری هستم.
پس باید امروز حسین تهوری را یک عکاس خبری موفق معرفی کنیم.
هیچ زمانی دنباله‌روی حاشیه‌ها نبوده‌ام، اگر موفق بوده‌ام نیاز است که از تمام کسانی که در این راه کنارم بوده‌اند تشکر کنم، در این بین خانواده‌ام نقشی تاثیرگذار را داشته‌اند، از آقای مهدی‌نژاد، مدیر محترم روابط عمومی سازمان منطقه آزاد کیش بی‌نهایت تشکر می‌کنم با حضور ایشان فضای کاری به مراتب بازتری را شاهد هستیم و به صورت کلی هر چه را در این فضا آموخته‌ام مدیون مدیریت جدید سازمان منطقه آزاد کیش هستم.
