استئوپروز تنها بيماري زنان نيست، به طوري كه از هر 5 مرد يكي به اين مشكل مبتلا مي‌شود. حدود يك ششم از كل شكستگي‌هاي لگن در مردان اتفاق افتاده و تعداد قابل ملاحظه‌اي از آنها به مرگ منجر مي‌شود.

استئوپروز تنها بيماري زنان نيست، به طوري كه از هر 5 مرد يكي به اين مشكل مبتلا مي‌شود. حدود يك ششم از كل شكستگي‌هاي لگن در مردان اتفاق افتاده و تعداد قابل ملاحظه‌اي از آنها به مرگ منجر مي‌شود.


بعد از 50 سالگی، خطر شكستگي استخوان، اولين علامت پوكي استخوان ،كه مي‌تواند به دنبال سرخوردن، لغزيدن و يا حتي سرفه و عطسه رخ دهد، در هر دو جنس افزايش مي‌يابد. اين شكستگي‌ها مي‌تواند در لگن، ستون فقرات، مچ دست و يا شانه رخ دهد. مردان حدود 20 تا 40 درصد از افرادي كه با اين نوع شكستگي‌ها مراجعه مي‌نمايند را تشكيل مي‌دهند.
 
تشخيص
سنجش تراكم استخوان (BMD) براي تشخيص استئوپروز و خطر شكستگي در موارد زير ضروري است:
-   همه مردان بالاي 65 سال بدون توجه به وضعيت سلامتي آنها
-   مردان 50 تا 64 سال در صورت وجود يكي از فاكتورهاي خطر زير:
o  شكستگي استئوپروتيك قبلي بعد از 40 سالگی
o مصرف سيگار
o  سابقه شكستگي لگن در والدين
o آرتريت روماتوئيد
o مصرف كورتيكواستروئيدها در يك سال گذشته
o  مصرف داروهايي كه استخوان را ضعيف مي‌نمايد مانند درمان هورموني براي سرطان پروستات
o وزن پايين (كمتر از kg 60)
o سابقه كاهش وزن بيشتر از 10% بعد از 25 سالگی
 
مردان زير 50 سال به BMD نياز ندارند مگر در شرايط زير:
-  سابقه شكستگي با حداقل ضربه پس از 40 سالگي
-   دريافت كورتيكواستروئيدها مانند پردنيزولون در يك سال اخير
-   دريافت داروهاي هورموني كه باعث تضعيف استخوان‌ها مي‌شوند مانند درمان هورموني در سرطان پروستات
 
      افتادن نيز مي‌تواند منجر به شكستگي شود لذا افرادي كه مكرراً (بيش از دوبار در سال گذشته) زمين خورده و يا به علت عدم تعادل و ضعف استخواني در خطر افتادن مي‌باشند مي‌بايست با پزشك در جهت كاهش خطر آن مشورت نمايند.
 
ورزش :
-    كليه مردان براي داشتن استخوان‌هاي سالم مي‌بايست كيفيت زندگي بالايي داشته باشند.
-    انجام مرتب و منظم ورزش شامل فعاليت‌هاي فيزيكي تحمل كننده وزن (پياده‌روي، دويدن) و فعاليت‌هاي مقاومتي (ورزش‌هاي كششي)
-    افرادي كه داراي شكستگي مهره‌ها مي‌باشند، مي‌بايست با فيزيوتراپيست مشورت كنند تا ورزش‌هايي كه موجب تقويت عضلات داخلي و كمري مي‌شوند را انتخاب كنند.
-   انجام ورزش‌هاي تعادلي كه موجب كاهش افتادن مي‌شوند.
 
تغذيه:
-  داشتن رژيم غذايي با پروتئين كافي (3 وعده در روز). پروتئين ناكافي مي‌تواند موجب كاهش مقاومت و قدرت عضلات و افزايش احتمال افتادن و در نتيجه خطر شكستگي گردد.
-   رژيم غذايي حاوي لبنيات كافي (دو وعده در روز براي افراد پايين 50 سال و 3 وعده در روز براي 50 سال و بالاتر). مصرف مكمل‌هاي كلسيم با مشورت پزشك كمك كننده است.
-   تمام مردان (و همين‌طور زنان) نياز به دريافت مكمل‌هاي ويتامين د در تمام دوران زندگي دارند. مردان 19 الي 50 سال روزانه به 1000 – 400 واحد ويتامين د و مردان بالاي 50 سال به 2000 – 800 واحد روزانه نياز دارند.

برچسب ها :

نظرات در این خبر غیرفعال شده است.