??ايين چهارشنبه آخر سال
همانگونه که استحضار دارید ، هرسال در چهارشنبه آخر سال مراسمی انجام می شود. این نوع از مراسم ، معمولا در حیاط منازل ، داخل کوچه ها و خیابان های فرعی و بر اساس اعتقادات نهادینه شده و به ارث رسیده از گذشتگان، انجام می پذیرد. به طورسنتی، ترکیب افراد شرکت کننده، در این گونه از مراسم، یک ترکیب آرام وبدون آزار رسانی بوده است ، که متاسفانه درسالهای اخیر ، شکل دیگری ، به خودگرفته است.
يافته هاي پژوهشي نشان مي دهد كه تمامي آيين ها و يادمان هايي كه مردم ايران در زمان های گوناگون بر پا مي داشتند و بخشي از آنها همچنان در فرهنگ اين سرزمين پايدار شده است، با منش، اخلاق و خرد نياكان ما در آميخته بوده و در همه آنها ، اعتقاد به پروردگار، اميد به زندگي، نبرد با اهريمنان و بد سگالان، در قالب نمادها، نمايش ها و آيين هاي گوناگون نمايشي گنجانیده شده بوده است. رفتار خشونت آميز و مغاير با عرف و منش جامعه، نظير آنچه كه امروزه تحت نام چهارشنبه سوري شاهد آن هستيم، در هيچكدام از اين آيين ها ديده نمي شود. بنابراین كساني كه با منفجر كردن ترقه و پراكندن آتش سلامتي مردم را هدف مي گيرند ، با تن دادن به رفتاري آميخته به هرج و مرج روحي ، آيين چهارشنبه سوري را تحريف كرده اند.
??آیین چهارشنبه سوری درگذشته:
مردم در گذشته ، روز سه شنبه (شب چهارشنبه) بيرون از خانه جلوی در، در فضايی مناسب آتشی بر می افروختند و اهل خانه از روی آتش می پريدند و با گفتن «زردی من از تو، سرخی تو از من»، بيماری ها و ناراحتی های سال کهنه را به آتش می سپردند تا سال نو را با
آسودگی و شادی آغاز کنند. در برخی شهرها چهارشنبه ها دراسفند ماه نقش معينی داشت مثلاً نخستين چهارشنبه (موله) مختص به تميز کردن فرش های خانه و خانه تکانی، دومين چهارشنبه (سوله) روز خريد نيازمندی های سال نو، سومين چهارشنبه (گوله) مربوط به خيس کردن و کاشتن گندم و عدس برای سبزه ی نوروزی و آخرين چهارشنبه (کوله)، چهارشنبه سوری بود که وسايل کهنه را به آتش می انداختند. اين مراسم به قدری زيبا برگزار می شد که برای رسيدن به چهارشنبه های پايانی سال همه مردم شور و هيجانی خاص داشتند و اين نشاط باعث می شد که به ديدار يکديگر بروند و شادی را با هم تقسيم کنند
